Dit weekend was er voor het eerst tijd ‘live’ kennis te maken met Vere-grace. Ik had er erg naar uitgekeken. En zoals ik al eerder schreef was ze wat te vroeg geboren en ik dacht dus een niet zo groot veulen aan te treffen, maar dat viel alles mee. Ze is mooi compleet, lang gelijnd en loopt stoer bokkend door de stal. Dat zit dus wel goed. Het id geen allemansvriendin zoals je bij sommige veulens wel eens hebt. Ook niet verlegen eerder wat eigenzinnig…..Van wie zou ze dat nou hebben? Ja precies van moeder Amy. Het was te guur weer met al die onverwachte sneeuwval om buiten nieuwe plaatjes te schieten dus heb ik er maar een paar op stal gemaakt en plaats ik er wel een van een weekje ervoor toen ze nog wel lekker naar buiten konden. Amy is een super zelfverzekerde moeder inmiddels stapt ze keurig met haar veulen rustig door de wei om haar pasgeboren dochter te laten kennismaken met alle hoekjes en hekjes die de wei afsluiten. Maar ze laat er geen misverstand over bestaan zodra de merries in de andere wei enthousiast op haar afhollen. ‘She stands her ground’ zouden de engelsen zeggen en geeft geen krimp haar veulen veilig achter haar en na de benodigde taxatie draait zij hun haar achterste toe om te willen zeggen ‘denk erom ik vraag om een stukje respect’ Heel goed van haar en kon ze eerst heel goed met de andere dames overweg, de kaarten zijn opnieuw geschud en het is nu zij en haar veulen. En die komen voor haar nu op de eerste plaats.
Zo trots op haar, moest ze in de eerste uurtjes nog wennen dat ze moeder was geworden, nu weet ze helemaal wat haar rol is. Hopelijk gaat alles goed de komende maanden en gaan jullie vast nog meer plaatjes van haar voorbij zien de komende tijd.
.
Verder was het deze week geen ‘babyboom’ maar een ‘lammetjesboom’ bij ons op stal er waren in totaal 7 lammetjes geboren maar twee ervan hebben het niet gered.Altijd weer droevig geboren worden en geen overlevingskansen hebben. Éen lammetje uit deze moeder heeft het uiteindelijk wel gered en dan moet je daar dan maar weer blij mee zijn, de natuur kan soms heel hard zijn.
En dan was er nog de meetlat voor Janneke (Mattie) de Tiede x Meinse en Jitske onze Alwin x Sape.
vorige week had ik het er al over dat we naar de bewegingen zouden kijken met elkaar en dan schakelen we ook nog een extra professioneel in. Dat houdt in stappen op het straatje, stukje draven en naar het exterieur kijken.
je kijkt met name wat je er zelf van verwacht het komende keuringsseizoen en je luistert wat de anderen er van vinden.
Ikzelf was tevreden over hoe ze nu ze er gepoetst bijstonden uitgegroeid waren, dat verschilt wel in de loop van de maanden. Over één ding waren we het sowieso snel eens er hoefde geen extra voer aan te pas te komen ze kwamen goed in conditie de wei uit. Eerder wat te zwaar dan te mager en dat is fijn, als ze iets te schraal (lees mager) zijn moet je héél veel voeren zeker omdat ze vanaf deze week licht in training gaan. Een beetje longeren etc.
Na de stap en draf en het exterieur beoordeelt te hebben waren we het allemaal met elkaar eens dat er voor ons keuringswaardige paarden stonden, want je kan er altijd iets aan zien waarvan je dan denkt dat dat haar tijdens de keuring kan opbreken en dan heeft het ook geen zin om te gaan.
Wel hebben we besloten Mattie pas wat later in het seizoen naar de keuring te brengen want ze hebben behoorlijk aan haar manen geknaagd en ik vind het zonde als het niet nodig is een paard met weinig manen naar de keuring te doen dat staat altijd zo ‘bloot’.
Verder waren ze rondom goed en wordt het afwachten en daar ga ik ook niet al te veel op vooruit lopen. We zijn blij weer met twee paarden naar de keuring te kunnen gaan deze zomer. En we mogen er weer allemaal bij zijn en dat is ook een groot verschil met vorige jaren.
rest mij niets anders dan jullie een fijn paardenseizoen toe te wensen op wat voor manier je ook met je zwarte parel aan de slag bent.
Tot volgende week!