Vrijdagmorgen was het eindelijk zo ver we konden naar Rijswijk afreizen om de kleine AMHA merrie Sweet surprise fan Scyedam op te halen. Het is een hele naam voor zo’n kleine frummel. We hadden toen we Hailey(haar mpeder) naar stal Zegwaard brachten ook meteen de kleine Lou-lou (de andere mini) meegenomen omdat dat wat vertrouwder voelde wanneer ze zou moeten bevallen in een vreemde omgeving want dan had ze in ieder geval jaar vriendin Lou- Lou nog om haar heen. Zoals ik al eerder schreef kwam 9 juli jl. het verlossende woord dat we een gezond merrieveulen hadden gekregen en dat moeder en veulen het prima maakten. En na het bezoek van vorige week zondag was het nu jl. vrijdag tijd om haar te gaan halen. Ik vond het een spannende onderneming. Daar waar Hailey en Lou-lou eerst dikke vriendinnen waren was Hailey nu vooral de overbeschermende moeder geworden. Met haar oren plat in de nek en haar hals gestrekt gong ze op lou- lou af alsof ze een vreemd paard voor haar geworden was! Ze was zo trots op de kleine dat ze liever niemand bij haar in de buurt liet komen en, wist ik moesten ze de hele terugreis met elkaar in de trailer doorbrengen. Pum de stalmanager had wel wat pakken krullen voor in de doorloop gezet zodat ze niet makkelijk bij elkaar konden komen. …..maar toch? Eerst nog even het veulentje vangen op stal want ook zij moest nog behoorlijk wennen aan mensenhanden aan haar lijf…..brrrr zooo spannend Voor haar allemaal.Hoe beschermend Hailey tot dan toe rondstapte op stal hoe rustig bleef ze toen Pum zonder aarzeling haar veulen oppakte om haar al dragend naar de trailer.
Zo mooi om te zien dat Hailey dat gewoon wel aan haar toevertrouwde ik was echt verbaasd over het verschil wat ik verwachtte en dat wat ik nu zag. Na het inladen en het bedanken voor de goede zorgen op stal, want dat is best bijzonder dat we na twee keer pech te hebben gehad met verkeerd afgelopen bevallingen, onze merrie mochten laten veulenen bij hun op stal (stal Zegwaard) omdat er bij ons inmiddels teveel schrik in zat. Zijn we snel ingestapt en richting Kootwijk gereden. En maar hopen en dat de dames het onderweg niet met elkaar aan de stok kregen. Thuisgekomen voorzichtig de laadklep laten zakken in afwachting of ze er allemaal nog ‘fris’ bij zouden staan. En want troffen we aan, ons kleine veulen lag prinsheerlijk te slapen en de merries er rustig naast….. Wat een opluchting! Nu kon het grote genieten gaan beginnen. Na eerst een paar uurtjes acclimatiseren hebben we de kleine kennis laten maken met haar nieuwe stek. Na eerst nog heel rustig over het stenen pad richting gras te lopen. Was ze na een minuutje wel gewend en ging als een raket door de wei.Ons in verbazing achterlatend.
Dat een veulentje van 1 week oud al zo’n spurt kon maken had niemand verwacht, maar echt geweldig om te zien. Behalve haar moeder die werd er niet zo blij van en ging telkens met haar nog beetje dikke buikje en wat stijvige pootjes in een zo hard mogelijke sprint er achteraan. Zo raak je de overtollige kilootjes van je bevalling in ‘no time ‘ weer kwijt. Ik kreeg zelfs een beetje medelijden met haar met zo’n ondeugende en ondernemende dochter kreeg Hailey het nog druk! Het was telkens mamma die achter haar kind aan moest en niet kind (veulen) achter mamma. Lou-lou die eerde ook altijd met Hailey in de wei loopt werd ook meteen losgelaten zodat vanaf dag één alles ongeveer hetzelfde was als daarvoor alleen nu met het veulen van Hailey erbij. Lou-lou hield gepaste afstand en gelijk had ze wanneer ze maar even in de buurt van het veulen dreigde te komen kreeg ze meteen Hailey achter haar aan en als ze in een achteloos momentje niet op tijd weg was werd ze flink in haar achterste gebeten….Wat een verschil met vroeger! Maar goed ze hebben de ruimte dus het komt allemaal goed het was in de trailer immers ook goed gegaan. De rest van de dag en dat het weekend werd voornamelijk gevuld met kraamvisites van familie en vrienden en het bezoeken van Mattie en Jouwe op de nieuwe Heuvel omdat Eef en Kevin natuurlijk nog heel graag een keer bij hun paard wilde gaan kijken die ze de week ervoor van ons gekocht hadden en die nog even op ‘de nieuwe heuvel’ moet blijven om zadelmak gemaakt te
En omdat mijn zus zwager en studievriendin van Eef er ook was hebben we meteen Jouwe 485 even aan ze laten zien omdat we op hem natuurlijk ook nog steeds supertrots zijn en we niet iedere dag in de gelegenheid zijn om hem ‘live’ aan hun te kunnen laten zien. Afgelopen weekend moesten zijn twee zonen Arent en Boet de finale van de horses to fly competitie lopen en waarin Arent op de eerste plaats eindigde en Boet op de tweede plek. Wat knap van zijn twee zonen en superleuk voor de eigenaren en uiteraard ook weer een mooie promotie en reclame voor Jouwe zelf. Zijn kinderen doe het supergoed in de sport en daar wilde ik vandaag ook even bij stil staan.
Jouwe 485.
Natuurlijk vonden ze (Jouwe485) hem prachtig, maar we waren er natuurlijk om Mattie een bezoekje te brengen en haar ( Ja Mattie is toch echt een zij) om even te knuffelen en los te laten in de binnenbak. Het is een prachtige merrie en ze zijn er zo ‘gek’ mee, dat is prachtig om te zien en fijn om te weten dat ze in goede hamden komt die haar héél veel liefde gaan geven.
Verder zondag nog veel aandacht aan de kleine ‘Sweetie’ (want dat is haar roepnaam) gegeven om haar vooral handtam te krijgen want in eerste instantie blijft ze natuurlijk veel liever onder de hoede van moeders dan al dat geaai over haar lijf de hele tijd. Wel mooiom te zien dat ze al veel rustiger wordt ondermijn aanraking en ze niet telkens meer schrikt elke aanraking. Inmiddels zijn wij terug in Schiedam en zal ik haar de doordeweekse dagen moeten missen en dat vind ik nu best jammer om richting de stad te moeten vertrekken. Het is zo’n genot die kleine door de tuin te zien spurten. Maar goed vrijdag zie ik haar weer en dan zullen Yvonne en Pum haar vast weer veel nieuwe dingen hebben geleerd zoals wennen aan een halstertje en het lopen aan een touwtje! Maar ik kijk dit meer nog net iets meer uit naar het einde van de week dan normaal!
Wordt vervolgd en tot volgende week bij het nieuwe verslag van Stal fan Scyedam